KURTLAR
Sanıldığı Kadar Yırtıcı Değildir
BOZ KURT» un (Canis lupus)’ kışkırtılmadıkça insana saldırması gerekmez, Bilhassa Kuzey Amerika’nın uçsuz bucaksız ovalarında kışın açıkta geceleyenler, kurtların, yaktıkları ateşin üç metre yakınma kadar geldiklerini görmüşlerdir. Durup insanları seyretmişler, fakat hiçbiri vahşice harekette bulunmaya kalkışmamışlardır.
Beri yandan Eski Dünya’da ve özellikle Rusya’da kurtların hücumuna uğrayanlar ve onlar tarafından paralananlar hakkında o kadar çok hikâye anlatılmaktadır ki, bunları hesaba katmamak da doğru olmaz. Bu kurtların açlıktan ölme raddelerinde olduklarına ve adamın altındaki veya kızağındakî ata göz koyduklarına hükmedilebilir. Avrupa kurtlarının, evcil köpeklerle karışmak sonucunda, insanoğlu karşısında duydukları korku ve saygıyı kaybetmiş olmaları da mümkündür. Fakat kurtlar, en tehlikeli ve amansız düşmanlarının insanoğlu olduğunu genel olarak gayet iyi bilirler.
Bozkıırt nüfusu bir zamanlar şimdikinden çok daha kalabalıktı. Bu hayvanlar Amerika’da Kuzey Kutbu bölgeleriyle Orta Meksika arasında ve Asya’da Sibirya’dan başlayarakgüneyde tâ Hindistan Yarımadası’ mıı kuzey kısmına kadar uzanan bölgelerde kalabalık sürüler halinde yaşarlardı.
İnsanoğlu yüzyıllar boyunca boz kurda karşı manasız bir savaş devam ettirmiştir. Medenî insan, evcil hayvanlarını da beraberinde taşıyarak dünyaya yayıldıkça, kurt insanlardan uzak, ıssız bölgelere çekilmek zorunda kalmış ve nüfusu da hayli azalmıştır.
Sanıldığı Kadar Yırtıcı Değildir
BOZ KURT» un (Canis lupus)’ kışkırtılmadıkça insana saldırması gerekmez, Bilhassa Kuzey Amerika’nın uçsuz bucaksız ovalarında kışın açıkta geceleyenler, kurtların, yaktıkları ateşin üç metre yakınma kadar geldiklerini görmüşlerdir. Durup insanları seyretmişler, fakat hiçbiri vahşice harekette bulunmaya kalkışmamışlardır.
Beri yandan Eski Dünya’da ve özellikle Rusya’da kurtların hücumuna uğrayanlar ve onlar tarafından paralananlar hakkında o kadar çok hikâye anlatılmaktadır ki, bunları hesaba katmamak da doğru olmaz. Bu kurtların açlıktan ölme raddelerinde olduklarına ve adamın altındaki veya kızağındakî ata göz koyduklarına hükmedilebilir. Avrupa kurtlarının, evcil köpeklerle karışmak sonucunda, insanoğlu karşısında duydukları korku ve saygıyı kaybetmiş olmaları da mümkündür. Fakat kurtlar, en tehlikeli ve amansız düşmanlarının insanoğlu olduğunu genel olarak gayet iyi bilirler.
Bozkıırt nüfusu bir zamanlar şimdikinden çok daha kalabalıktı. Bu hayvanlar Amerika’da Kuzey Kutbu bölgeleriyle Orta Meksika arasında ve Asya’da Sibirya’dan başlayarakgüneyde tâ Hindistan Yarımadası’ mıı kuzey kısmına kadar uzanan bölgelerde kalabalık sürüler halinde yaşarlardı.
İnsanoğlu yüzyıllar boyunca boz kurda karşı manasız bir savaş devam ettirmiştir. Medenî insan, evcil hayvanlarını da beraberinde taşıyarak dünyaya yayıldıkça, kurt insanlardan uzak, ıssız bölgelere çekilmek zorunda kalmış ve nüfusu da hayli azalmıştır.
Hem zeki, hem de güçlü bir hayvan:
İnsanların kurttan korkmalarına hak vermemek elde değildir. Zira kurt gerek insan, gerekse başka hayvanlar için hiç de yabana atılır bir hasım değildir. Bir kere zekâsı filinkinden, atmkinden ve gorilinkinden geri kalmaz. Kurt ayrıca iri ve kuvvetli bir hayvandır. Bazı Kanada kurtları 85 – 90 kilo ağırlığında olabilirler. Bu bakımdan rekor 1950′ de Alaska’da avlanan 98 kilo ağırlığındaki bir kurttadır, İri bir kurt 120 santim uzunluğunda olur, ayrıca 50 santimlik bir de kuyruğu vardır. Omuz hizasında boyu 90 santimdir.
Kurdun kalın ve sık tüylü postum nun rengi siyah ile beyaz arasındaki bütün tonlarda olur. Bazı kurtların postları sarı veya kahverengi benekli de olabilir. Kuzey ülkelerinde uzun ve beyaz kışlar dolayısıyla kurtlar da çoğu zaman açık renkli olurlar.
Kurdun nispeten kısa kulakları vardır. Kulaklar ne kadar küçük olursa, sıfırın altındaki ısılarda donmaları ihtimali de o nispette azalır. Kurdun uzun ve tüylü kuyruğunun da pratik bir faydası vardır. Kurt uykuya yattığı zaman, kuyruğunu, çıplak burnunun ve ayaklarının etrafına sararak onları donmaktan korur.
Kurdun kalın ve sık tüylü postum nun rengi siyah ile beyaz arasındaki bütün tonlarda olur. Bazı kurtların postları sarı veya kahverengi benekli de olabilir. Kuzey ülkelerinde uzun ve beyaz kışlar dolayısıyla kurtlar da çoğu zaman açık renkli olurlar.
Kurdun nispeten kısa kulakları vardır. Kulaklar ne kadar küçük olursa, sıfırın altındaki ısılarda donmaları ihtimali de o nispette azalır. Kurdun uzun ve tüylü kuyruğunun da pratik bir faydası vardır. Kurt uykuya yattığı zaman, kuyruğunu, çıplak burnunun ve ayaklarının etrafına sararak onları donmaktan korur.
Kurtlar ve yavruları:
Kurtlar örnek bir aile tablosu meydana getirirler. İlkbahar başlarında çiftleşirler. Erkek, eşinden zorla ayrılmadığı takdirde, genel olarak hayatının sonuna kadar bir tek eşle kalır. Dişinin yeraltı inini ve buraya giden tüneli, (Bu tünel 9 metre uzunluğunda olabilir) kazmasına yardım eder. Kurt çifti bazen de kayalık bir mağaradan veya başka bir hayvanın terkedilmiş ininden faydalanır. Kurtlar genel olarak ıssız yerlerde barınırlar ve çoğunlukla etraftaki araziyi rahatça görmelerini sağlayan bir tepenin ucuna yakın.yerleri tercih ederler.
Yavrular çiftleşmeden iki ay kadar sonra dünyaya gelirler. Bir batında doğan yavru sayısı genellikle altı ise de, bu sayı dört ile on arasında oynayabilir. Yeni doğan yavrunun isli kahverengi veya hafif grimsi mavi renkte sık tüylü bir postu vardır. Doğduğu sırada kördür. Çekik lâcivert gözleri beşinci ile dokuzuncu günün arasında açılır. Yavru kurdun gözleri iki ay sonra yetişkinlerinki gibi sarımsı gri bir renk alır.
Başlangıçta yavrunun başlıca gıdası annesinin emzirdiği süttür. Fakat anne bir, iki hafta sonra yavrularım memeden kesmeye başlar. Bu devrede yavrularını, midesindeki yarı sindirilmiş etleri kusmak suretiyle besler. Anne önceleri yavrularının yanından hiç ayrılmaz ve onları kendi yiyeceğiyle veya eşinin ya da yakın bir akrabanın getireceği etle besler.
Erkek kurdun uzak yerlerde avlanıp yiyeceği, kusulup yavrulara yedirilmek üzere midesinde getirmesi âdettir. Avlanmadığı zaman, ine yakın tepelik bir yerde uyuklayıp nöbet tutar. Bir tehlike hissettiği anda
önce ailesine işaret verir ve gerekirse dikkati üzerine çekmek amacıyla kesik kesik havlayarak gerilemeye başlar. Böylece düşmanı inden uzaklaştırmayı başarır. Bir kaza annenin hayatına son verecek olursa, baba yavrulara bakmak görevini üzerine alarak, onları, kustuğu yiyecekle beslemeye koyulur.
Yavrular çabuk gelişirler. Üç haftalık olunca anneleri ve babaları onları inden yeryüzüne çıkarırlar. Yavrular bundan sonra günlük hayata katılarak avlanmasını ve başlarının çaresine bakmayı öğrenirler.
Kurtların arasında aile bağları çok kuvvetlidir. Yavrular büyüyünceye kadar ailede bol sevgi gösterisi göze çarpar. Ailenin bir üyesi tuzağa yakalanacak olursa, akrabaları onu kurtarmak için ellerinden geleni yaparlar.
Genç kurt bir buçuk yaşma kadar büyür. Dişilerin erkeklerden daha çabuk gelişmeleri enteresandır. Erkekler üç yaşından önce yetişkin sayılmazlarsa da, iki yaşındaki dişiler üremeye hazırdırlar. On, on iki yaşındaki kurt ihtiyarlamaya başlar. On dört yaşmdakinin dişleri iyice aşınmıştır. Tabiattaki kurt en çok yirmi yaşma kadar yaşayabilir.
Yavrular çiftleşmeden iki ay kadar sonra dünyaya gelirler. Bir batında doğan yavru sayısı genellikle altı ise de, bu sayı dört ile on arasında oynayabilir. Yeni doğan yavrunun isli kahverengi veya hafif grimsi mavi renkte sık tüylü bir postu vardır. Doğduğu sırada kördür. Çekik lâcivert gözleri beşinci ile dokuzuncu günün arasında açılır. Yavru kurdun gözleri iki ay sonra yetişkinlerinki gibi sarımsı gri bir renk alır.
Başlangıçta yavrunun başlıca gıdası annesinin emzirdiği süttür. Fakat anne bir, iki hafta sonra yavrularım memeden kesmeye başlar. Bu devrede yavrularını, midesindeki yarı sindirilmiş etleri kusmak suretiyle besler. Anne önceleri yavrularının yanından hiç ayrılmaz ve onları kendi yiyeceğiyle veya eşinin ya da yakın bir akrabanın getireceği etle besler.
Erkek kurdun uzak yerlerde avlanıp yiyeceği, kusulup yavrulara yedirilmek üzere midesinde getirmesi âdettir. Avlanmadığı zaman, ine yakın tepelik bir yerde uyuklayıp nöbet tutar. Bir tehlike hissettiği anda
önce ailesine işaret verir ve gerekirse dikkati üzerine çekmek amacıyla kesik kesik havlayarak gerilemeye başlar. Böylece düşmanı inden uzaklaştırmayı başarır. Bir kaza annenin hayatına son verecek olursa, baba yavrulara bakmak görevini üzerine alarak, onları, kustuğu yiyecekle beslemeye koyulur.
Yavrular çabuk gelişirler. Üç haftalık olunca anneleri ve babaları onları inden yeryüzüne çıkarırlar. Yavrular bundan sonra günlük hayata katılarak avlanmasını ve başlarının çaresine bakmayı öğrenirler.
Kurtların arasında aile bağları çok kuvvetlidir. Yavrular büyüyünceye kadar ailede bol sevgi gösterisi göze çarpar. Ailenin bir üyesi tuzağa yakalanacak olursa, akrabaları onu kurtarmak için ellerinden geleni yaparlar.
Genç kurt bir buçuk yaşma kadar büyür. Dişilerin erkeklerden daha çabuk gelişmeleri enteresandır. Erkekler üç yaşından önce yetişkin sayılmazlarsa da, iki yaşındaki dişiler üremeye hazırdırlar. On, on iki yaşındaki kurt ihtiyarlamaya başlar. On dört yaşmdakinin dişleri iyice aşınmıştır. Tabiattaki kurt en çok yirmi yaşma kadar yaşayabilir.
Kurdun beslenme şekli hakkında çok şey söylenmiş ve yazılmıştır. Aç kurdun, karnını çamurla doldurduğunu, kurtların dolunay zamanında şişmanlayıp ay ufaldıkça zayıfladıklarım, kıtlık zamanlarında ön ayaklarını emmek suretiyle hayatta kaldıklarını ve avlarının kanını emdiklerini belki siz de duymuşsunuzdur. Bu söylenenlerin hiçbirinin gerçekle ilgisi yoktur.
Kurt genel olarak sürü halinde avlanır. Fakat bu sürü, hikâyelerde anlatıldığı gibi, yüzden fazla canavardan meydana gelmez. Kurt sürüsü genel olarak hepsi aynı ailenin üyesi bir düzine hayvanı içine alır. Anne, baba ile yavrularından başka yetişkin birkaç akraba da birlikte avlanabilir.
Bu hayvanların genellikle belki yüz elli kilometre uzunluğunda bir avlanma alanları vardır. Buralarda gezerek geyik, dağ koyunu, ren geyiği ve mus geyiği gibi hayvanları öldürürler. Amerika bizon sürülerini kovalayıp hasta ve yaşlı hayvanları, ayrıca geride kalan yavruları paraladıkları görülmüştür. Yerine göre sıhhatli hayvanları da saatte 30-32 kilometre hızla kovalarlar. Kanada’nın bir bölgesinden, bir yıl içinde dört yüz bin ren geyiğinin kurtlar tarafından parçalandığı bildirilmiştir. Bu uzak bölgedeki kurtların nüfusu otuz beş bine yakın tahmin edilmektedir.
Kurt, insanların bulunduğu bölgelerde evcil hayvanlardan koyunlara, sığırlara ve atlara pusu kurar. Tavşanlar, kemiriciler, hatta hayvan leşleri de kurdun yiyecek listesinde yer alırlar. Kurt yerine göre böğürtlen ve olgun karpuz gibi meyvaları bile yer. Kurtların haftada bir tek öğün yemekle yetindikleri olur. Fakat hayvanların kuvvetten düşmemesi için bu öğünün gayet bol olması gerekir. Kurt bir defada ağırlığının beşte biri kadar yiyebilir. Bazen artan eti toprağa gömer.
Kurt genel olarak sürü halinde avlanır. Fakat bu sürü, hikâyelerde anlatıldığı gibi, yüzden fazla canavardan meydana gelmez. Kurt sürüsü genel olarak hepsi aynı ailenin üyesi bir düzine hayvanı içine alır. Anne, baba ile yavrularından başka yetişkin birkaç akraba da birlikte avlanabilir.
Bu hayvanların genellikle belki yüz elli kilometre uzunluğunda bir avlanma alanları vardır. Buralarda gezerek geyik, dağ koyunu, ren geyiği ve mus geyiği gibi hayvanları öldürürler. Amerika bizon sürülerini kovalayıp hasta ve yaşlı hayvanları, ayrıca geride kalan yavruları paraladıkları görülmüştür. Yerine göre sıhhatli hayvanları da saatte 30-32 kilometre hızla kovalarlar. Kanada’nın bir bölgesinden, bir yıl içinde dört yüz bin ren geyiğinin kurtlar tarafından parçalandığı bildirilmiştir. Bu uzak bölgedeki kurtların nüfusu otuz beş bine yakın tahmin edilmektedir.
Kurt, insanların bulunduğu bölgelerde evcil hayvanlardan koyunlara, sığırlara ve atlara pusu kurar. Tavşanlar, kemiriciler, hatta hayvan leşleri de kurdun yiyecek listesinde yer alırlar. Kurt yerine göre böğürtlen ve olgun karpuz gibi meyvaları bile yer. Kurtların haftada bir tek öğün yemekle yetindikleri olur. Fakat hayvanların kuvvetten düşmemesi için bu öğünün gayet bol olması gerekir. Kurt bir defada ağırlığının beşte biri kadar yiyebilir. Bazen artan eti toprağa gömer.
KURDUN ULUMASI
Kurdun gün batarkenki uluması, bir kere duyanın asla unutamayacağı derin ve dalga dalga uzayan,tüyler ürpertici bir sestir. Kurdun ulumasını duyan atların ürperdikleri ve titremeye başaidıkları görülmüştür.
Fakat kurdun bağırışı yalnız bu ses değildir. Bu hayvanın, her birinin ayrı bir anlamı bulunan altı değişik bağırışı vardır. Issız kuzey ormanlarında gecenin sessizliğini yırtan tizce, fakat aynı zamanda yumuşak inilti insana endişe verir.Kurt çiftleşme zamanlarında, gırtlağı kopuyormuş hissini uyandıran o canlı feryadını salıverir. Avlanırken çıkardığı ses ise yine gırtlaktan olmakla beraber, daha gürültülü ve derindir. Kurt aynı zamanda varitrilog olduğundan, sesini duyanlar, sürünün kalabalıklığı ve bulunduğu yönü bakımından kolay aldanırlar.
Fakat kurdun bağırışı yalnız bu ses değildir. Bu hayvanın, her birinin ayrı bir anlamı bulunan altı değişik bağırışı vardır. Issız kuzey ormanlarında gecenin sessizliğini yırtan tizce, fakat aynı zamanda yumuşak inilti insana endişe verir.Kurt çiftleşme zamanlarında, gırtlağı kopuyormuş hissini uyandıran o canlı feryadını salıverir. Avlanırken çıkardığı ses ise yine gırtlaktan olmakla beraber, daha gürültülü ve derindir. Kurt aynı zamanda varitrilog olduğundan, sesini duyanlar, sürünün kalabalıklığı ve bulunduğu yönü bakımından kolay aldanırlar.
Kurt Adam Gerçekten Varmı?
Dünya milletlerinin edebiyatı ve folkloru kurdu ölmezleştirdiği için, bu hayvan yeryüzünden silindikten sonra da, haklarında uydurulan çeşitli korkunç masallar yüzünden, yine de çocuklar kurttan korkmaya devam edeceklerdir. Birçok ülkelerde insan etine özlemleri sebebiyle kurt kılığına girebilen insanlara dair masallar anlatılmaktadır. Anglo – Sakson’lar böylelerine, «kurt adam» derler. Günümüzde kurt adamlara sadece masal kahramanı gözüyle bakılırsa da, özellikle 16. Yüzyıl Fransa’sında gerçek sanılırdı. Birçok kimseler kurt kılığına girip komşularım yemekle suçlandırılmışlar ve ölümle cezalandırılmışlardı. İşin garibi, bu zavallıların bir kısmı suçlarını itiraf da ederlerdi. Günümüzün psikoloji bilimine göre, böyleleri, aldatıcı hayallerinin kurbanı olan akıl hastalarıdır. Öyle iken, günümüzde bile bazı uzak bölgelerde kurt adama inanış süregelmektedir. Şüphesiz bunlar hâlâ kurt sürülerinin bulunduğu bölgelerdir. Kaplan ile leopar’ın daha iyi tanındığı doğu ülkelerinde bu hayvanlar hakkında, buna benzer hikâyeler anlatılır. Güney Amerika yerlileri ise, bazı insanların, jaguar kılığına girip başka insanlara pusu kurduklarım söylerler. Hayvanlar çok kere gerek görünüş, gerekse davranış bakımından insanlara şaşılacak derecede benzediklerinden, bu gibi hikâyelere şaşmamak gerekir.
Dünya milletlerinin edebiyatı ve folkloru kurdu ölmezleştirdiği için, bu hayvan yeryüzünden silindikten sonra da, haklarında uydurulan çeşitli korkunç masallar yüzünden, yine de çocuklar kurttan korkmaya devam edeceklerdir. Birçok ülkelerde insan etine özlemleri sebebiyle kurt kılığına girebilen insanlara dair masallar anlatılmaktadır. Anglo – Sakson’lar böylelerine, «kurt adam» derler. Günümüzde kurt adamlara sadece masal kahramanı gözüyle bakılırsa da, özellikle 16. Yüzyıl Fransa’sında gerçek sanılırdı. Birçok kimseler kurt kılığına girip komşularım yemekle suçlandırılmışlar ve ölümle cezalandırılmışlardı. İşin garibi, bu zavallıların bir kısmı suçlarını itiraf da ederlerdi. Günümüzün psikoloji bilimine göre, böyleleri, aldatıcı hayallerinin kurbanı olan akıl hastalarıdır. Öyle iken, günümüzde bile bazı uzak bölgelerde kurt adama inanış süregelmektedir. Şüphesiz bunlar hâlâ kurt sürülerinin bulunduğu bölgelerdir. Kaplan ile leopar’ın daha iyi tanındığı doğu ülkelerinde bu hayvanlar hakkında, buna benzer hikâyeler anlatılır. Güney Amerika yerlileri ise, bazı insanların, jaguar kılığına girip başka insanlara pusu kurduklarım söylerler. Hayvanlar çok kere gerek görünüş, gerekse davranış bakımından insanlara şaşılacak derecede benzediklerinden, bu gibi hikâyelere şaşmamak gerekir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder